พรรคเลือดเย็น ปากปราศรัย ใจเชือดคอ

พรรคเลือดเย็น ปากปราศรัย ใจเชือดคอ

ปากอย่างใจอย่าง เป็นการเมืองใหม่ ตรงไหนกัน..

แต่ละคำ ออกมา “วาดวิมานกลางอากาศ” อย่างสวยหรูเพอร์เฟค ชนิดไร้แสง ไร้ตำหนิ เสียด้วย

ครั้น “สภาพความเป็นจริง” อันเป็นผลลัพธ์อันแน่แท้ออกมา กลายเป็นเรื่องบิดตะกูด บิดและเบี้ยวไปเบี้ยวมาเสียฉิบ...

แต่งองค์ทรงเครื่อง ออกหาเสียง หาคะแนนจากประชาชนเสียงแจ้ว ๆ ว่าจะเป็น “ผู้ทะลายการผูกขาดให้ยุ่ย” ไม่เหลือซาก เกาะกินประเทศ ได้อีกต่อไป

พอโอกาสพังมาถึง ไม่ให้ “ธนาคาร” เป็นปลาตัวใหญ่ไล่กิน “ปลาเล็ก” อย่างสบายใจเฉิบมาถึง มาเลี้ยวตัว ๑๘๐ องศา อย่างร้อนร้น

โดยมี“ผู้แทนก้าวไกล” ย่างสามขุม ออกมาเป็นยักษ์ปักหลั่น ดักหนทางไม่ยอมให้มีการ “ลดดอกเบี้ย”

ออกตัวพินอบพิเทา อ่อนน้อม อ่อนข้อ เข้าข้าง “แบงก์พาณิชย์” ซึ่งมี “เจ้าสัว” ผู้ล่ำซำ กินกันอีก 10 ชาติ เงินก็ไม่หมด

ทำตัวเข้ากับ “กรรมการนโยบายการเงิน” หรือ “กนง.” กันอย่างเป็นปี่เป็นขลุ่ย เล่น “คีย์ดอกเบี้ยโหด” กันอย่างสอดประสานเสียง เลยหละ

การคิดปรับดอกเบี้ยให้ลงในครั้งนี้ เพราะในช่วง 2ปี ที่ผ่านมานั้น “กนง.” ถึงดอกเบี้ยทะรูดทะราด ไม่บันนยะบันยัง 8 หนซ้อน

ขึ้นมาติดเพดานค้างฟ้า ถึง “2.5 ต่อปี” ซึ่งแพงระยิบระยับ จนลูกหนี้ตาเหลือกกันเป็นแถว

ซึ่งเขาขอแถมวิงวอนไปในตัว ให้ลดดอกเบี้ยลดเพียง “0.25” ซึ่งไม่กระทบขนหน้าแข็ง ของนายแบงก์ให้หลุดลงมาแม้แต่ปรอยเดียว

“ดอกที่แพงลากเลือด” จึงได้เห็นหัวอกของลูกหนี้ ว่าสุดชี้ช้ำกะหล่ำปลี เพียงใด...

จาก “ความจริง” ของสาวที่ผ่อนบ้านผ่านธนาคาร ยิ่งฟังแล้วก็ยิ่งเจ็บปวด เพราะเธอผ่อนบ้านกับธนาคาร ผู้เป็น”เสือนอนกิน” เดือนละ 14,200 บาทขาดตัว

ตาเถรตกร่อง เป็นเงินต้นเท่าขี้เล็บ เพียง “580 บาท” เท่านั้นแหละคุณหลวง

แต่ถูกกลืนกินเป็นดอกเบี้ยตายชัก ถึง “13,620 บาท” ..เมื่อรู้ความจริง ลมแทบจับ หน้ามืด พาลหมดสติ เอาเลยทีเดียว

สิ่งที่มันเจ็บลึก ๆ มากกว่า เพราะนักการเมืองพรรคนี้ ก่อนขึ้นมาผงาด ได้สร้างโอกาสให้ประชาชนทุกคนคล้อยตาม จนเห็นดีเห็นงาม เลือกเข้ามาอย่างท่วมท้น

ครั้นเนื้อแท้มันได้หลุดลุ่ยออกมา เห็นตับ ไต ไส้ พุง ที่ว่าเขาเข้ามาทะลายธุรกิจผูกขาด ไม่ให้หากินคำใหญ่ ๆ เหมือนหลายยุคที่ผ่านมา..

ควรหรือที่จะเป็น “กะโหลกกะลา” สร้างความไร้ค่าขึ้นมา อย่างผิดฝาผิดตัว เช่นนี้

กลายเป็นว่า เขายืนอิงพิงหลัง “นายธนาคาร” ให้ “คงดอกเบี้ย” โดยไม่ต้องมีการปรับลด หดตัวลงแม้แต่น้อย

ทำตัว “เป็นเขี้ยวเล็บ” หากำไรให้กับนายทุน ที่ตักตวงกันมา 2 ปีอย่างปรีดิ์เปรม ปล่อยให้แบงก์เบิกบานใจ ท่ามกลางน้ำตาของชาวบ้าน ที่ไหลลงอาบแก้ม

ตลอดเวลาเหมือนใช้คำพูด “หุ้มห่อ” ตัวเอง.. เพื่อปกคลุมสันดานรับใช้นายทุน..แต่ก็สร้างบทบาทดราม่า พล็อตเรื่องว่ายืนกับประชาชน ทั้งแผ่นดิน

พอหนทางเกื้อกูลอำนวย เพื่อช่วยเหลือลูกหนี้ ให้ได้รับการเจือจานกันบ้าง

หันมาแว้งกัดคอประชาชน อย่างไม่ปราณีปราศรัย ไม่คิดทะนุถนอมแม้แต่คะแนนเสียง ที่เขาได้รับจากคนยากคนจนผู้เป็นลูกหนี้

นับวันยิ่งเห็นเป็นพรรคที่ “ปากปราศรัย-ใจเชือดคอ” อย่างเลือดเย็นเข้าไปทุกวินาที

เมื่อไม่มีใจ “ยืนข้างประชาชน” อย่างเคียงบ่าเคียงไหล่ เห็นได้จากไม่ยอมรับรู้ถึง “ดอกเบี้ย” ที่ถูกนายทุนธนาคาร รีดนาทาเร้น-เคี่ยวเข็ญ กันอย่างอิ่มหมีพีมัน

นักการเมือง ที่กอดกับนายทุนกลมดิก จนล่อนจ้อนเช่นนี้

ยังมาหวังคะแนนคนจน และคนรุ่นใหม่ เพื่อแลนด์สไลด์เป็นรัฐบาล ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

ขึ้นไปเหยียบบ่าประชาชน..ยังเป็นคน..ที่เขาจะให้เข้ามารักษาประโยชน์