เวลา 18.00 น. วันที่ 6 มกราคม 2567 สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินไปยังเมรุวัดไร่ขิง พระอารามหลวง จังหวัดนครปฐม ในการพระราชทานเพลิงศพ “ครูชลธี ธารทอง” ครูเพลงชื่อดัง ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (นักประพันธ์เพลงลูกทุ่ง) ประจำปี 2542 ซึ่งถึงแก่กรรมหลังจากเข้ารักษาตัวจากอาการติดเชื้อในกระแสเลือด ณ รพ.ศิริราช เมื่อวันที่ 21 ก.ค. 2566 สิริอายุได้ 85 ปี ยังความซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณแก่ครอบครัวธารทอง อย่างหาที่สุดมิได้
โดยพิธีการสำคัญเริ่มตั้งแต่เวลา 10.00 น. พระสงฆ์ 10 รูปสวดพระพุทธมนต์ จากนั้นเวลา 15.00 น. เชิญหีบศพเวียนเมรุ แล้วเชิญขึ้นตั้งบนจิตกาธาน ก่อนจะมีพิธีพระราชทานเพลิงศพในเวลา 18.00 น. โดยภายในงานมีครอบครัวและแฟนเพลง รวมถึงคนในวงการลูกทุ่งที่เป็นลูกศิษย์มาร่วมส่งดวงวิญญาณครูชลธีเป็นครั้งสุดท้ายเป็นจำนวนมาก อาทิ ทศพล หิมพานต์, ดำรง วงศ์ทอง, รุ่ง สุริยา, สดใส รุ่งโพธิ์ทอง, ดาวใจ ไพจิตร ฯลฯ
ด้าน “ครูปุ้ม ศศิวิมล รัตนอำพันธุ์”ภรรยาของครูชลธี ได้เปิดใจกับสื่อมวลชนว่า รู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณที่ครูชลธีได้รับพระราชทานเพลิงศพ เป็นบุญสูงสุดในชีวิต เสียงสั่นยังคิดถึงสามีตลอดเวลา ทุกครั้งที่มองเห็นรูปก็จะน้ำตาไหล ตนไม่ได้รู้สึกว่าสูญเสียสามีไปอย่างเดียว แต่รู้สึกว่าเราสูญเสียปูชนียบุคคลที่สำคัญของชาติและของโลกไป พร้อมเผยได้แบ่งมรดกให้กับลูกๆ ตามเจตนารมณ์ของครูชลธีเป็นที่เรียบร้อย
"ความรู้สึกคือหาอะไรมาเปรียบไม่ได้แล้ว ดีใจที่สุดในชีวิต ครูชลถึงแม้แกจะไม่สามารถรับรู้ได้แต่ครอบครัวเรารับรู้ได้ เป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างสูงสุดที่พระองค์ทรงมาเป็นประธานให้กับครอบครัวเราประมาณ 50 ปีที่ครูชลได้ทำผลงาน อนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมไทย บทเพลงลูกทุ่งไว้ให้กับลูกหลานคนไทย ซึ่งครูชลเสียไป แต่ผลงาน บทเพลงของครูชลไม่ได้ไปด้วย ลูกหลานยังได้สืบสานต่อ เป็นมรดกทางด้านวัฒนธรรมให้ลูกหลานรุ่นหลังได้เรียนรู้ว่ามีสิ่งเหล่านี้ มีสิ่งดีๆที่เราควรอนุรักษ์ไว้ซึ่งมีครูชลเป็นต้นแบบ
กว่า 30 ปีที่อยู่กับครูชลมา ล้มลุกคลุกคลาน อยู่ดูแลกันจนวินาทีสุดท้ายที่ได้กอดครู แล้วครูก็จากไป ครูก็ฝากไว้หลานเรื่อง ให้ดูแลลูกทั้ง 2 คน ในเรื่องของผลงานเพลง ก็ให้ครูปุ้มช่วยสืบสานผลงานลูกทุ่งต่อไปโดยลิขสิทธิ์เพลงของครูชล ตอนนี้อยู่ที่แกรมมี่ 1,400 เพลง อยู่ที่ ชัวร์ เอนเทอร์เทนเม้นท์ 48 เพลง ที่เหลืออยู่ที่ครูปุ้ม และลูกอีก 2 คนดูแล เรา 3 คนจะช่วยกันตรงนี้ ผลประโยชน์เราจะแบ่งกัน 3 คน ตามที่ครูได้สั่งไว้"
ทำใจได้ส่วนหนึ่งแล้ว
"ทำใจได้ส่วนหนึ่งแล้ว แต่ทุกครั้งที่เห็นรูปครูเวลาเดินเข้าบ้านก็จะน้ำตาไหล จะยังยึดติดกับคำพูดของครู ยึดติดกับสิ่งที่ครูทำ คือคิดถึงตลอดเวลา เวลากราบครูก็ยังจะร้องไห้ทุกครั้ง ครูปุ้มไม่ได้รู้สึกเพียงแค่สูญเสียสามีอย่างเดียว แต่รู้สึกสูญเสียปูชนียบุคคลที่สำคัญไปอีกคนของชาติ ของโลกไปจริงๆ แล้วเรามีโครงการจะส่งครูไปใหัถึงบุคคลสำคัญของโลก แต่เมื่อถึงเวลาแล้วครูก็ไปไม่ถึง ครูเสียชีวิตไปแล้วมันก็ทำอะไรไม่ได้"
